Het effect van gemeentelijke communicatie

Dan heb je als gemeente een fijn programma om de energietransitie te ondersteunen met een mooie communicatie-aanpak maar dan blijkt dat lang niet alle inwoners je weten te vinden.

Voorbeeld 1: In een gemeente werd in een paar jaar een tot adviespunt omgebouwde centrumwinkel bezocht door 1 op de 5 inwoners. Dat is een mooie score, maar ondanks alle campagnes werden het er niet meer.

Voorbeeld 2: Een energie-adviseur beschreef vanuit zijn praktijk dat inwoners wel contact opnemen maar dat het vaak gaat om mensen die van alles hebben gedaan en willen weten of het zo in orde is voor een A- of B-label.  Bij de mensen die echt profijt kunnen hebben van deze regelingen komt hij nauwelijks.

Worden inwoners voldoende bereikt via de gemeentelijke kanalen?

Deze bijdrage gaat over het effect van gemeentelijke communicatie: worden inwoners voldoende bereikt via de gemeentelijke kanalen? Zeker, maar is dat ook een doorsnee van de bevolking?

Hoe bereik je inwoners dan wel om aan de slag te gaan met de energietransitie?

Misschien is een andere vraag nog belangrijker: hoe bereik je inwoners dan wel om aan de slag te gaan met de energietransitie? In het Pannerden, een dorp in de gemeente Zevenaar (opent in nieuw tabblad)met een bloeiend verenigingsleven, spraken we op verzoek van de gemeente op straat met inwoners. We constateerden een behoefte aan maatwerk. Vervolgens verdiepte samenwerkingspartner Spectrum (opent in nieuw tabblad) de vraag wat het betekent als energieadviezen via lokale netwerken worden ondersteund.

Hoe inwoners het zelf zouden oplossen?
✅Maak gebruik van de lokale netwerken: verenigingen, clubjes. De plattelandsvrouwen of ouderenclubs hebben regelmatig een themamiddag waarbij ze een spreker uitnodigen. Zoiets zou een hele goede ingang zijn voor communicatie vanuit de gemeente.
✅Werf lokale mensen via deze netwerken. Ons kent ons. Je vertrouwt de buurman eerder dan een vreemde die namens de gemeente komt.
✅Met de straat een bedrijf inhuren om overal dezelfde maatregelen laten uitvoeren kan een financieel voordeel opleveren. En minder gedoe voor de individuele deelnemers. Een dorpscoöperatie? Zou hier best kunnen werken.

De bezoekers zagen het wel voor zich: je zoekt niet in het oerwoud van regelingen op de gemeentelijke website maar belt iemand van bijvoorbeeld de dorpsraad, die je verder helpt. Dan worden meer mensen bereikt dan alleen de vaak hoger opgeleide mensen die tijd hebben om zich te verdiepen in de regelingen.

Wat denk jij? Hoe kunnen gemeenten hun inwoners beter bereiken en activeren voor de energietransitie?